Over de auteur
- Karolien Koolhof is coach voor introverten en hoogbegaafden
- Auteur van het boek Introvert Leiderschap
- Contact
Nu het jaar afloopt en iedereen vooruitkijkt, is dit vaak het moment waarop je jezelf onbewust opmaakt voor verbetering. Volgend jaar iets zichtbaarder worden. Iets makkelijker. Iets minder moe. Misschien herken je die neiging wel: om bij de overgang naar een nieuw jaar te denken dat jij degene bent die moet veranderen. Dat je jezelf moet aanscherpen, bijstellen of repareren. Terwijl deze overgang je misschien juist iets anders wil laten zien: dat er niets is wat gefixt hoeft te worden, maar wel iets wat begrepen mag worden.
Aan het einde van een jaar wordt vaak gesproken over loslaten. Voor introverte mensen gaat dat zelden over grote dingen. Het zijn subtiele patronen die gewoonte zijn geworden. Het idee dat je altijd beschikbaar moet zijn. Dat stilte uitleg nodig heeft. Dat je sneller moet reageren om serieus genomen te worden.
Misschien kijk je terug op momenten waarop je over je eigen grenzen ging zonder dat iemand het doorhad. Of zonder dat jij jezelf toestond om ernaar te luisteren. Niet omdat je niet wist wat je nodig had, maar omdat aanpassen veiliger leek.
Introversie wordt nog altijd gezien als iets wat je moet compenseren. Alsof je pas mee mag doen als je jezelf net iets harder neerzet dan eigenlijk past. Dat idee sluipt gemakkelijk je denken binnen, zeker als je terugblikt op een jaar waarin veel van je werd gevraagd.
Maar introversie is geen tekort. Het is een manier van waarnemen en verwerken. Introverte mensen nemen veel informatie tegelijk op, denken diep na en voelen snel wanneer iets niet klopt. Dat betekent niet dat ze te weinig aankunnen. Het betekent dat hun systeem zorgvuldiger afgesteld is.
Veel introverte mensen komen het jaar door zonder zichtbare problemen. Ze functioneren. Ze leveren kwaliteit. Ze zijn betrouwbaar. Juist daardoor wordt niet altijd gezien wat het kost. Misschien voelde je vermoeidheid die niet zomaar verdween. Spanning rond sociale of werkmomenten. Of het vage gevoel dat je jezelf onderweg een beetje bent kwijtgeraakt.
Dat zijn geen tekenen van falen, het zijn signalen. Niet om jezelf opnieuw uit te vinden. Niet om zichtbaarder, sneller of harder te worden. Wat je vooral nodig hebt, is afstemming. Ruimte om te verwerken. Autonomie over prikkels en tempo. Erkenning voor diepgang en nuance. En vooral: begrip voor jouw eigen systeem.
Wanneer je begrijpt waarom iets energie kost, hoef je jezelf daar niet meer op af te rekenen. Dan kun je kiezen. En dat maakt het nieuwe jaar een stuk lichter.
Misschien is dit het moment om iets anders mee te nemen dan goede voornemens. Niet een lijstje met verbeterpunten, maar een houding. De bereidheid om jezelf serieus te nemen. Om eerder te luisteren naar signalen van je lichaam. Om minder te vechten tegen wat van jou is.
Introverte mensen hoeven niet meer te worden. Ze mogen meer zichzelf zijn, ook in hoe ze zichtbaar zijn, bijdragen en leiding nemen. Niet door jezelf op te blazen, maar door stevig te staan in jouw eigen ritme.
Oud en nieuw is geen scharnier waarop je jezelf opnieuw moet afstellen. Het is een overgang waarin je mag kiezen wat je achterlaat en wat je meeneemt. Misschien laat je dit jaar het idee los dat jij gefixt moet worden. En neem je iets anders mee het nieuwe jaar in: begrip, rust en vertrouwen in hoe jij werkt.